معنی نان گرد - جستجوی لغت در جدول جو

نان گرد

لغت نامه دهخدا

دندان گرد

شخص طماع و حریص، کسی که در معامله و داد و ستد بسیار سخت گیر باشد

فرهنگ فارسی عمید

نیم گرد

نیم دایره، نوعی آجر که لبۀ آن پخ و گرد است

فرهنگ فارسی عمید

جان برد

جان بردن، جان به در بردن، جان در بردن، رهایی از مرگ، برای مثال به جان برد خود هر کسی گشته شاد / کس از کشتۀ خود نیاورد یاد (نظامی۵ - ۸۴۲)

فرهنگ فارسی عمید

خان غرد

خانۀ تابستانی

فرهنگ فارسی عمید

نانورد

(دَ)

که نمی نوردد. مقابل نورد و نوردنده. رجوع به نورد و نوردنده شود، ناپسند. نالایق. ناسزاوار. نادرخور. (یادداشت مؤلف) :
نانوردیم و خوار و این نه شگفت
که برو ردّ خار نیست نورد.
کسائی.
نورد بودم تا ورد من مورّد بود
برای ورد مرا ترک من همی پرورد
کنون گران شدم و سرد و نانورد شدم
از آن سبب که بخیری همی بپوشم ورد.
کسائی

که نمی نوردد. مقابل نورد و نوردنده. رجوع به نورد و نوردنده شود، ناپسند. نالایق. ناسزاوار. نادرخور. (یادداشت مؤلف) :
نانوردیم و خوار و این نه شگفت
که برو ردّ خار نیست نورد.
کسائی.
نورد بودم تا ورد من مورّد بود
برای ورد مرا تُرک من همی پرورد
کنون گران شدم و سرد و نانورد شدم
از آن سبب که بخیری همی بپوشم ورد.
کسائی

لغت نامه دهخدا

نان گیر

کارگر که نان از تنور بیرون آرد،
انبری که بوسیلۀ آن نان را از دیوار تنور جدا کنند و بیرون آرند، نان چین

لغت نامه دهخدا

نیم گرد

(گِ)

که شکل آن به گردی نزدیک باشد. نزدیک به کروی. شبیه به دایره یا کره، آنچه به شکل نصف دایره باشد. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به معنی قبلی شود، (اصطلاح بنایی) آجری که یک نبش آن را چون قوسی بسایند زینت ظاهر بنا را. (یادداشت مؤلف). نوعی آجر که لبه اش پخ و گرد باشد. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

دندان گرد

(دَ گِ)

گرانگاز. گران فروش. گران فروش که هیچگاه حط نکند. (یادداشت مؤلف).
- دندان گرد بودن، بر متاع و کالاهای خویش نرخی گران گذاشتن. نظیر گران گاز بودن. (امثال و حکم دهخدا).
، حریص. طماع. (از ناظم الاطباء). طمعکار. نرو. خام طمع. آزمند. پرتوقع

لغت نامه دهخدا

روان گرد

(رَ گِ)

بمعنی شهر روان که افلاک باشند و عالم ملکوت، و گرد بمعنی شهر است. (آنندراج) (انجمن آرا). ملکوت. (ناظم الاطباء). رجوع به روان کردشود، قوت و توانایی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چمن گرد

(رَ / رِ جَ اَ)

آنکه در چمنها میگردد. (آنندراج). گردش کننده در اطراف باغها. (ناظم الاطباء). مرادف چمن سیر. رجوع به چمن سیر و چمن گردی شود

لغت نامه دهخدا

چاه گرد

(گُ)

دهی است از دهستان عربخانه بخش شوسف شهرستان بیرجند که در 69 هزارگزی شمال باختری شوسف، سر راه مالرو عمومی گیوبه شوسف واقع شده. کوهستانی و معتدل است و 13 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ختن گرد

(بَ زَ دَ / دِ)

وصف آهو است و آهوی ختن گرد آهویی است که مشک را از نافۀ او گیرند. کنایه از روز است:
شباهنگام کآهوی ختن گرد
ز ناف مشک خود خور را رسن کرد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

خان غرد

(غَ)

خانه تابستانی راگویند. (شرفنامۀ منیری) (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء) :
بسا خان و کاشانه و خان غرد
بدو اندرون شادی و نوشخرد.
ابوشکور بلخی (از فرهنگ اسدی)

لغت نامه دهخدا

خانه گرد

(بَ دَ / دِ)

کسی که در یک خانه قرار نگیرد و از این خانه به خانه دیگر رود، کوچه گرد. متحرک:
همی رفتند و می گفتند کاندرحسن فرد است این
مه سینه نشین است این نه ماه خانه گرد است این.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تان ترد

(رِ)

نوعی از حشرات هی من-وپ-ت-ر که آن را در تداول عوام فرانسه ’اره مگس’ نامند

لغت نامه دهخدا

نان بر

کسی که میکوشد تادرآمد مردم را از بین ببرد وراه عایدی ونفع آنان را سد کند

فرهنگ لغت هوشیار

نان بری

عمل بریدن نان وقطعه قطعه کردن آن. یاکارد نان بری. کاردی که بوسیله آن نان رابقطعات تقسیم کنند، قطع جیره ومواجب کسی

فرهنگ لغت هوشیار

نان کردن